Zaktualizowane przepisy dotyczące dodatku pielęgnacyjnego oznaczają wyższe kwoty wsparcia oraz precyzyjniej określone zasady przyznawania, szczególnie w przypadku inwalidów wojennych i osób niesamodzielnych.

Waloryzacja podniosła świadczenia

Zgodnie z nowymi stawkami, podstawowy dodatek pielęgnacyjny wzrósł do 348,22 zł miesięcznie. Najbardziej zauważalna zmiana dotyczy jednak inwalidów wojennych, dla których świadczenie osiągnęło poziom 522,33 zł miesięcznie. To znacząca różnica w porównaniu z poprzednimi latami i realna pomoc dla osób wymagających stałej opieki lub wsparcia w codziennym funkcjonowaniu.

Podwyżka jest efektem corocznej waloryzacji, której celem jest ochrona wartości świadczeń przed skutkami inflacji.

Automatyczna wypłata czy wniosek?

Nie wszyscy uprawnieni muszą podejmować dodatkowe działania. Osoby, które ukończyły 75 lat, otrzymują dodatek pielęgnacyjny automatycznie – bez konieczności składania wniosków czy dostarczania zaświadczeń lekarskich.

W przypadku osób młodszych sytuacja wygląda inaczej. Jeśli stan zdrowia uniemożliwia samodzielną egzystencję, konieczne jest złożenie wniosku oraz przedstawienie dokumentacji medycznej potwierdzającej ten fakt. Decyzję podejmuje lekarz orzecznik ZUS.

Status inwalidy wojennego – kto spełnia kryteria?

ZUS jasno określa, kto może zostać uznany za inwalidę wojennego. Są to osoby, których niezdolność do pracy pozostaje w bezpośrednim związku z działaniami wojennymi lub o charakterze wojennym. Do tej grupy zaliczają się m.in. uczestnicy działań zbrojnych z lat 1939–1945, żołnierze polskich formacji wojskowych, członkowie ruchu oporu oraz osoby walczące w oddziałach partyzanckich.

Uprawnienia obejmują również osoby, które służyły w armiach sojuszniczych lub brały udział w antyfaszystowskim podziemiu poza granicami kraju.

Jak przygotować wniosek?

Podstawowym dokumentem wymaganym przez ZUS jest zaświadczenie lekarskie OL-9, wystawione przez lekarza prowadzącego. Dokument ten stanowi podstawę do oceny stanu zdrowia i stopnia niesamodzielności.

Wniosek można złożyć na kilka sposobów:
  • bezpośrednio w placówce ZUS
  • przez upoważnionego pełnomocnika
  • drogą pocztową
  • za pośrednictwem polskiego urzędu konsularnego, jeśli wnioskodawca przebywa za granicą

Starannie przygotowana dokumentacja skraca czas rozpatrywania sprawy.

Kiedy dodatek pielęgnacyjny nie przysługuje?

Przepisy przewidują także sytuacje, w których świadczenie nie jest wypłacane. Dotyczy to osób przebywających w zakładach opiekuńczo-leczniczych lub pielęgnacyjnych przez okres dłuższy niż 14 dni w miesiącu. W przypadku krótszego pobytu prawo do dodatku pozostaje zachowane.

Odmowa ZUS – jakie są możliwości?

Negatywna decyzja ZUS nie zamyka drogi do uzyskania świadczenia. Osoby, którym odmówiono dodatku, mogą:
  • wnioskować o ponowne badanie przez komisję lekarską
  • złożyć odwołanie do Sądu Okręgowego – sądu pracy i ubezpieczeń społecznych

W takich przypadkach kluczowe znaczenie ma kompletna dokumentacja medyczna oraz zachowanie terminów odwoławczych.

Zmiany ważne dla tysięcy osób

Nowe zasady obowiązujące od marca 2025 roku mają szczególne znaczenie dla inwalidów wojennych i osób niesamodzielnych. Wyższe kwoty dodatku pielęgnacyjnego oraz klarowniejsze procedury przyznawania świadczeń mogą realnie wpłynąć na poprawę jakości życia tej grupy.

Dla wielu beneficjentów jest to nie tylko finansowe wsparcie, ale także potwierdzenie szczególnego statusu i uznania ich sytuacji przez państwo.